Şubat 22, 2007

Yaşam Nehri

Ben yaşamı hep bi nehre benzetmişimdir. Tamamı ile insanlarla dolu bir nehir. Hep bir yöne dogru akar. Bazılar akıntıya karşı yüzmeye çalışır. Bazıları da kenidini akıntıya brakır. Sadece aydınlananlar bu nehirden çıkabilme becerisi gösterebilir. Ben bi şekilde aydınlandım. Sonra yaşayabilmek için tekrar nehre daldım. Ancak ne hikmetse ben hep akıntıya karşı kürek çekiorum. Hep birini arar gibi yanımdan geçenlerin yüzüne bakıyorum.

Bu nehirde bazen birden bire çıkan kayalara çarparız. Bazen birini bulur bi süre onla birlikte umursamazca akarız. Genellikle yanlız kalmayı pek sevmeyiz. Çoğunlukla kısa süreli yoldaşlıklar kurarız. Biz erkeklerse çoğunlukla bizden olan kendi özel Havvamızı ararız. Azıcık bulduğumuza inansak, sonsuzluğu onla paylaşmayı umarız.

Bu nehirden kurtulmanın tek yolu ölüm ve aydınlanmadır. aydınlanma sonrası, ölmemek için tekrar nehre dalmak zorunda kalırız bir daha çıkması da zordur. Ölünce nehirde yaptıklarımıza göre ya soldan, ya da sag kıyıdan bir daha dönmemek üzere çıkarız. Sağdan çıkmak çok zordur. Çok çaba gerektirir. Soldan çıkmaksa gayet kolaydır. Hatta kendini akışına brakmak dahi soldan çıkmaya yeter. Yanlız solda iğrenç bir çöl ve büyük zorluklar wardır.Tekrar nehre dönmek imkansız olduğundan bu çıktığımız yerde yanlızlığımızla başbaşa kalıp zorluklara katlanmaya alışamamanın acısı ile yaşarız. Sağdan çıkanlarsa, nehirde ki tüm sıkıntılarını sonzuza kadar unatacakları mükemmellik diyarına kavuşmuş olur. Bu diyarda herkez özgür ve eşittir. Herkez tok ve huzurludur. Bu diyarda insanlar yanlızlıklarından yorulmazlar.

Kadınlar zorluklara pek katlanamaycağından sol tarafta büyük çoğunlukla kadınların olacağı öngörülmüştür. Bazı erkekler bu nedenle sola gitme eğiliminde olabilir. Yanlız orada herkezin kendine fazla derdi olduğundan, kimse kimse ile ilgilenebilecek halde değildir.

Neredeyse tüm disiplinlerde zorlukların insanı sağa yönlendireceği yargısı wardır. Nehirde çekilen acılar, insanı sağ da huzur bulmaya haklı kılar. Bu sebeple sağ düyara genellikle onurlu fakirlerin gireceği öngörülmüştür.

Yaşamın gidişi de, sonu da budur....

Hiç yorum yok: