Şubat 21, 2007

Hayat

Bugün sabahtan beri bi garip his hakim bana. Hani isyan etmek için tüm haklı sebeplerin mevcut iken, isyanın hiç bir anlamı yoktur ya. İşte öyle bi his. Hani miden çok kötü bulanır da, zorlasan da kusamazsın, işte öyle birşey...

Zaten sabahtan, Küçük bir isyan girişimine uyandım. Sevgili aile Tiranımızın tatili planlanandan uzun sürünce, Benim liberal yönetim anlayışım batmaya başladı sevgili valideme:=) Kedi de uyanır uyanmaz bana bi pati attı. Saolsun kardeşimin desteği ile otoriteyi tekrar sağlayabildik:=)

Bugün fark ettim ki; benim tam bağımsız bir krallığa ihtiyacım war, Babamın çiftliğinde, özerk bir fedaratif yapı, asla tatmin edemez beni... Ama nasıl olcak????

İşte sabahtan beri beni sıkan konu bu.... İlk defa gelmior bu aklıma, kendimi tanıdım tanıyalı, çabam, hayalim, planım bu...

Kendi hayatımı düşündüğümde, hep aklıma Adorno'nun bi sözü takılır. "Yanlış bir hayat, doğru yaşanamaz.."

Neyse.....

Şu Binbir gece dizisini çok seviorum da neden sevdiğimi tam olarak tanımlayamamıştım:=)
Buldum buldum buldum:=)
Halit Ergenç in Canlandırdığı Onur karakteri tam benim kişiliğim:=) wallahi benim kişiliğimi, felsefemi tam almışlar.. Benim geçen hafta sevdiğim kızla bir diyalogumu alıp replik yapmışlar bugün bire bir hemde inanamadım:=) Belki de güzel sevince, genelde bu karakter, cuk oturyo insanlarada ben üstüme alınıyorum gereksiz:=)

ama benim sözlerimin aynısını almışlar kardeşim bu kadarda tesadüf pesss yani:=)

Hiç yorum yok: