I'v Found The Neverland

Perşembenin gelişi, çarşambadan belli olurmuş. bu sabah biraz buruk ama mutsuz diildim. mesela OPTIO nun, çok güzel, duygusal bi yazısını okudum ama aklıma komik bi parça geldi ki onu da alta koydum.Kahvaltıda annemle, babam henüz bizim olmayan bir yerin üzerine kurmayı planladıkları binanın planları üzerinde ciddi ciddi tartışıyolardı:=) hatta arada benim muhendislik bilgimden de yararlanıyolardı onlara katıldım biraz bende. "İşte baba oranın atalet momentini hesaplamak lazım öle bişi için" veya "drenaj şart" gibi şeylerle:=) Bi ara uyandılar " daha dur ne yapıyoruz " felan dedi babam, annem de "amaaan iki oglumuz war biri gitse dierinden soy yürrür onlar yapar" dedi. (öle bişim war benim onları alıştırdığım işte ben giderim belki die hatta tüm sevdiklerimi alıştırdığım bi durum bu ama böyle konuştular mı sinirlenirim genelde.) Bu sabah, "ii ama, ii bi kız bulsada evlendirsek şu çoçuğu" dedim "sıra mıra dinlemeden" otomatik bi şekilde:=)
İş te, kafamda bindir keçiyi, zapt etmeye çalışıyorum. Hata bir iki gündür. yegenim bişiler zırvalıyo ama hiiç bişi anlamıyorum. Bi ara kulak verdim. " senin canın sıkkın ama merak etme ben işi bitiririm" diomuş.. Canım sıkıldı. İşte O an. Bi farkındalıkta uyandım. "Wer len o roloyu kondarı çekil şöyle de, ustanı izle" diemedim benden büyük olduğu için 5 yaş:=) ama ona benzer bişi ile aldım dizginleri elime.
O an ki farkındalık: Ben hep kendimi adamaya inanmıştım yıllarca. Yıllarca hep birileri için war olduğuma inanmıştım ve alışmıştım bu onursal başkanlığa. Kendi ideallerimin bir bir yıkıldığını izlemiştim içime atıp isyanımı. Aşklarım da hep aldanmıştım, Sevilmek yerine hep ısrarla daha fazla sevmeye inanmıştım. Okulda her notumu ailem için almıştım. Hayatta hep ailemin tercihlerini önüme katmışım. Ve ailem yalan olunca da herşey yalan olmuş benim için tıpkı aşklarımın yalan olduğu gibi.
Karar verdim artık kendim için bişiler yapıcam ama öle laf olsun die diil gerçekten bişiler denicem. Hatta 2 acı çekmeden de yılmıcam mesela.
Mesela: Ben seni bu kadar sevdim, sen beni ne kadar sevebilirsin ilişkilerine girmicem artık.
Aman ehliyetim yok ya arabayı cizersem çarparsam kaygıları ile arabaya binmicem.
Adam askerdir telefon edip hasret türküleri söyletmim demicem.
Şunun saçı güzel ama boyu kısa, bu ise biraz havalı galiba die insan ayırmıcam.
Herhangi bi işte aklıma bişi takmıcam mesela.
Ya şimdi oraya gidersek gençler war buraya gidersek kızlar var diip evde oturmıcam mesela.
Sevindiğim de elaleme haykırıp ta. Kızdığım da içime atmıcam mesela.
Aman efebndim o okur bu duyar diip küfür etmemezlik etmicem mesela.
Sevicem inadına onla olmaz sa diğeri ile denicem, oturup Tanrının o özel kulunun yolunu gözlemicem mesela.
İnadına çalışıcam iş te ve inadına tamamlıcam her işimi de.
Seni seviyorum demekten korkmadığım kadar. Sana çok kızdım diyebilicem mesela.
Benim yüzümden başkalarının hesabını yaparken tüm küçük ayrıntıların hesabını tutmıcam mesela.
İnadına dinlicem insanları wallahi inadına..
İnadına yaşıcam bu sefer, inadına bir kez ayagım takılsa yine kalkıcam 2. sine kadar yine aynı heyecanla yürücem. Ha 2. den sonra beklemeyin benden:=) Bakalım bu sefer de mi gol olmıcak ey Tanrım:=)
Wallahi çok yoruldum zihnimin karanlık koridorlarından.
Farkına varıpta bazı ideallerimin imkansızlığından yine de onlarıda yok saymamaktan çok yoruldum.
Hayır bu tam tersim olucak diil
kesinle diil.
Acılarımla yaşamayı bilicem artık tüm o söylediklerimle yaşamayı bilicem.
Korkularımdan zaten korkmaz iken onlarla mızmızlanmıcam artık.
Ewt bu Dünya da benim gibilere yer yok ama son bir savaş için meydan çok.
Son bir savaş istiyorum Tanrım, 2 yaralık canımla son bir savaşta Destan yazmak istiyorum.
Görmek istiyorum. Tanrım ben kimim bilmek istiyorum.
Onu yaptım bunu yapamadımlarla diil. Neleri yapabilirim görmek istiyorum...