Mart 03, 2007

Generation X


X jenerasyonu, Gen X, Génération Bof ;
Ne derlerse desinler, kısacası benim, bu x nesli... Bi ara 'Pepsi' reklamlarında görüp kendimize yakıştırdığımız tanım bu.

Neden mi yakıştırdık?

Biz farklıydık. Gördüğümüz, tanıdığımız neredeyse herkezden farklıydık.

Bize hep savaşlar anlatıldı. Kavgalar anlatıldı. Çünkü tam da kavgaların üzerine dogduk. Hala ısıtırken, küllerin üzerine doğduk. Bilmeden, kendimizi kavgaların içinde bulduk. Biz anlamadık. Anlayamadık hiddetlerin sebebini. Gerek bulamadık daha dogrusu. Bize bir Allah dede var dendi. İnandık olduğuna, hiç sorgulamadık. Sevdik onu hiç isyan etmedik. Dualar ögrendik. Hep "Allahım önce Anamı, Babamı, Kardeşlerimi, Milletimi sonra da beni koru" diip "Döndüm sağıma, soluma, sığındım Allahıma, melekler şaidim olsun dinime, imanıma" deyip, hergece böyle uyuduk. İlkokuldan gelince annemizin elinden bir dilim ekmek üzerine biraz toz şeker serptirip, ıslatıp yedik. Sonra bi hıza oyunlarda hayali kahramanlar olduk. Bi kuru dalı kılıç, bir karton kutuyu kale yapardık.
Sevdik.... Sacı güzel die, uzun die, güzel gözleri war die sevdik. Seni sevdim dediğimiz her kızdan dayak yedik ama sevdik. Bazen küçük kagıtlarda isimsiz notlar aldık üzerinde sadece " Seni seviyorum" yazan. Her notla hep aynı şaşkınlığı yaşadık. Bazen de biz, bir kır çiçeğini, görmeden sevdiğimiz, defterinin arasına braktık. Bir kızı öpmeyi 14 ümüzde, mastürbasyonu 16 mızda ögrendik. 18 de milli olduk. 24 ümüze kadar, hep aynı heyecanı duyduk, her öpücükte.

Sonra birden kırıldık, darıldık, sustuk.
Küstük....

Michael Jackson la 'Globelleşme'yi tanıdık ve destekledik tüm kalbimizle Globalleşmeyi... Düşmanlığı gidereceğine inandık. BM'i detekledik yine aynı sebepten. Anladık ki desteklemekle acı dinmior bizde bir tarafı destekler olduk, yalandan.
Ancak asla yalancı olamadık. İstesekte olamadık... Destekledik..

Aşık olduk, destan olduk... Elini tutabilmek için 3333 deneme yaptık her seferinde kalbimize heyecan saldık ama tutuncada bi daha brakmadık. Bindiğimiz ilk vapurun adına bile şiir yazdık. Her gece aşk ile içip, aşk şarkıları dinledik.
Hep destekledik aşkı, hep.

Hep eleştirdik birşeyleri. Ancak asla saygısızlık etmedik. Tadını çıkarmaktansa zamanın, ailemizi zamana uydurmaya gayret ettik. Tabulara saygı duyup değiştirmeyi seçtik.
Çok kavgalar ettik çok. Babalarımızın ahını aldık ancak onlara ah etmedik. Öğretmenlerimizin takdirini alırken, babalarımızdan "Rezil!!" damgası yedik.
Ancak ailenin bütünlüğünü hep destekledik...

Gençleri çok sevdik. Onların yaşam ışığında bizlerde hayat bulduk. Bizim hatalarımızdan ders alsınlar die telkinde bulunup, onları anlayabilmek için; hep dinledik. İşte biz saygıyı; onları dinlemekte bulduk ve onların saygısı ile onları, seve seve destekler olduk...

Teknolojiyi çok sevdik. Hayranlığımızı asla gizleyemedik. Hayran oldukça da destekler olduk..

Matrix izledik, hep beraber filozof kesildik. Hep beraber Tanrı yı aradık. Tevrat, İncil, Kuran, Bagavat-Gita, Tao te ching, Mevlana, Yunus Emre vs. tüketip: Tanrıyı tam bulmuş iken, ona isyan ettik... Ancak Tanrının birliğini, yüceliğini hep destekledik ve ona itaat ettik....

Kısacası biz hep destekledik... Birçok şeyi yürekten sevdik... Yine de yalnız kaldık, Başarısız olduk. Ucube olduk.....

İşte kim böyle ise; o kayıp gençliktir. Nesil X tir....

1 yorum:

---OPTiO--- dedi ki...

ne desem diye düsündüm ...ama hicbisey bulamadim ...
herseyi fazlasiyla sorgulayan biri olarak ...ne diyebilirim ki....sanirim kaybeden tarafta olmayi bile hic bi zaman kabullenemeyen bi tarafta olduk demek bile cok güc simdilerde ...

cok düsündün sayende ....kafamda karisti...iyice allak bullak oldum :) saol :)))