Mutluluk

Bu aslında benim yazdığım bir mail ancak buradan da paylaşmak istedim.

*ethernal sunshine of the spotless mind ı izledim az önce (tekrar)
Bi şey fark ettim sizinle paylaşmak istedim.

Bir çok erkeğin(kesinlikle bende bu guruptayım) bir kadının ilhamına veya sadece yakınlığına ihtiyacı wardır.

Onları sefil hayatlarını düzene sokucak, yaşam yorgunluğundan kurtarıcak, zamanı eğlenceli ve faydalı bir hale getirebilicek sihirli değneği olan bir kadın arıyormuşuz izlenimi veriyoruz. Bu nedenlede kız arkadaşlarımıza veya gerçekten sevdiklerimize haddinden fazla yükleniyoruz. İlk tanışmada bile öyle bir kadın olma umudunu içimizde barındırıp dikkatlice yaklaşıyoruz. Kadınlar açısından erkeklerin bu tavrı fazlası ile haksız ve korkakça olmalı.

Oysa tüm bu beklentiler ve güvensizlikler tek bir kelime için.
mutluluk
Biz erkekler mutlu olmayı bilmiyoruz. Bu nedenle bize mutlu olmayı öğreticek ve tam öğretmişken bizden bu hazineyi hoyratça almayacak bir kadın arıyoruz. Bir öğretmen arıyoruz.

Düşünsene bir erkek yağmurun altında ıslanarak yürümekte ki mutluluğu anlayabilir mi? veya kar yağarken gökten düşen karları yutarak mutlu olmayı? Sırf bir bakışta mutlu olmayı becerebilir mi bir erkek tek başına? İşte tüm bunlar ve çok daha fazlasını bize kadınlar öğretir. Tüm mantık dışı harcamlardan mutlu olmayı. İnatlaşmaktan, tartışmaktan, düşünmekten mutlu olmayı bize kadınlar öğretir.

Tüm o arayışlar, çekingenlikler, kıskançlıklar, tartışmalar, oyunlar, eğlenceler, ayrılıklar sadece; ölünceye kadar her anında mutlu olmak içindir.

Biz erkekler için sevdiğimiz-seveceğimiz kadın, mutluluğumuzdur. Ne yazık ki bunu izah etmeye utanırız...*