Eş

Sorun yoksa, sorum yok.

Çok şey istemiyorum (sanırım) hayattan. Ruhuma, zihnime bir eş ve özgür dilediğim gibi bir hayat. Hadi şu istediğim hayat biraz bana bağlı ve zor olmayan bir hedef gibi. Ancak eş nerden bulunur? Nasıl bir kadın hem aşk ile yüklü ruhuma hem de gerekli gereksiz aklıma yoldaş olur.

Aslında böyle biri wardı. Hiç bir çaba göstermediği halde, aklıma ışık olan, ruhuma huzur veren ama olmuyor. Belkide onun bende yarattığı etkilere benzer bir etkiyi oluşturamadım üzerinde. Zorlamanın alemi yok. Yinede onu uzaktan mutlu, neşeli, miskin görmek bana huzur veriyor. Platonik bir aşk değil bu herhangi bir saplantı da değil. Sadece eş işte. Ruhuma, aklıma eş.

Yetmiyor. Benim için bu şekilde değerli olana bende değerli olmak istiyorum.
Aşkta, yoldaşlıkta eşitlik olmazya, en azından yakın eşit olsun istiyorum.

Bana eş bulmak kolay da, ben de eş olmak istiyorum.