Mart 28, 2009

Aptal

Allah'ım aptal insanlarla uğraşmaktan sonunda aptal etmesen bu kulunu.
Ya birine küsmem gerek, bi daha yüzüne bakmamam gerek. Ben kıyamamışım küs kalamamışım; söz konusu şahsiyet hem suçlu hem güçlü bana küsmüş. Ya rabbi çıldırıcam alıcam elime kızılcık sopasını kafa göz dalıcam, Sen mukayet ol aklıma.

Ama suç bende olur olmaz insana değer verirde havalara sokarsan sonunda kuş gibi pisler böyle.
Ya uyuz oluyoruz boşver diemiyorum. Keşke böyle şahsiyetlere tam da bu anlarda gökten yıldırım düşse yerle yeksan etse sonrada sürüne sürüne bana gelip "Ogün Ogün lütfen bana yardım et" dese: içimin yağları erise oh olsun desem böyle OHHHH OLSUN! O da oluyo böle ucup ucp düşüyorlar acınası hallere bürünüp yardım ister bakışlar fırlatıp gurur yapıyorlar. Sonra bende hallerine acıyıp tekrar ellerinden tutuyorum üstünü BAŞını temizliyorum. Hatta bazen ileri gidip onlara kanatlar takıyorum sırf mutlu olsunlar die. İşte o kanatları alanlar şimdiye kadar bi dönüp bakmadılar bana, pır olup uçup gittiler.

Bunlar hep Allah rızası içindi. Bu yüzden hiç teşekkür de beklemedim. Ancak aptallığa hiç tahammülüm yoktur.

Hiç yorum yok: