Nisan 19, 2009

Paskalya

Yunan vatandaşıyım, 28 yaşındayım ancak paskalya hakkında ki bilgim sadece vikipedik. bunca yıl sadece 'resmi tatil' boyutunda izlediğim paskalya bayramını bugün resmen yaşadım(az da olsa)

Dün gece, paskalyaya özel bir yemek yedim ilk defa. Magiriça(μαγειρίτσα):Koyun ciğeri-böbreği pirinç, yeşil soğanla yapılan paskalyaya özgü bir çorba. Kışladan komutanlarım gelip "Daha önce böyle bir yemek yedin mi bakalım" die sordu samimice. Sulu yemekleri genelde seviyorum ama bu yemek gerçekten çok hoşuma gitti.. Yanında meşhur boyalı yumurtalar ile birlikte afiyetle yedim=)

Bu sabah çok erken saatlarede kuzu çevirmeler geldi. Çok ilgilenmedim ancak herkezde bir 'paskalya sofrası muhabbeti' wardı. Herkez kendi sofralarından övgü ile sohbet ediyor bazıları yemekhane önünde çevirmeleri bekliyordu. Yemekhanede özenli bir çalışma wardı. Şaraplar, salatalar bir bir taşınıyordu. Ben yinede ilgisizdim.

Yemeğe gönülsüzce bir merakla gittiğimde tüm komutanların tören elbiseleri ile bizi beklediğini görünce şaşırdım. Beni tanıyan herkez bayramımı kutluyordu. Bi an anladım ki bende onlardanım. Birden çok mutlu oldum. ben buranın kültürüne çok yabancıyım ancak bunu aşmak için elimden gelen çabayı gösterdim askerliğim boyunca ve görüyorum ki doğru yoldayım.

Yemek masaları güzel bir restorant gibi donatılmıştı. Yarım tatlı kırmızı şaraplarla kuzu çevirme ve kokoreçleri afiyetle yedik.

Çıkışta alay komutanımızla ayak üstü konuştuk. "bugün özel birşey yapıcakmısın dışarda?" die sordu. Bende "Bizim bayramımız değil ama evde bir sofra olucakmış." dedim. Çok samimi ve saygılıydı. böyle bir komutanın emrinde olmak gurur veriyor. Buraya gelirken en çok üzüldüğüm Serres de kurduğum güzel dostluklardı ancak beni çabuk sahiplendiler ve bende bugün bunu anladığım için çok daha mutluyum.

Yemekten sonra iznim wardı ve eve geldim. nitekim ev-kışla 10 dakkika mesafede. Tam geldim annem mangalı yakmıştı. hani o askerlerin övdüğü sofralardan biride bizim evde hazırlanıyordu. Ancak çok tok geldiğim için bir lokma yemedim evde=(

İlk defa gerçeğe yakın bir paskalya yaşadım.
Yunanistan'ı seviyorum.

4 yorum:

Adsız dedi ki...

Yunanistan bizim ailemiz için çok farklı bir yerde çünkü oradan gelmişiz..ve anneannrrmin küçükkn yaşadığı ev orda hala türbe halindeymiş..bir gün inşallah atalarımın doğup büyüdüğü toprakları göreceğim ben de..her ne kadar türk olsam da orası çekiyor bir şekilde.

GunO dedi ki...

Waaay hemşerime bak=)Atatürk te bu topraklardandı.
Gel tabi misafirim ol. Şu türbe ilgimi çekti. Burada hala bektaşi izleri mevcut çok yaygın olmasada hala yaşatılıyor bazı gelenekler.

Nerdeymiş anneanenin evi?

Adsız dedi ki...

köyün eski ismi tisivo tisvo gibi bişey..şimdiki ismini bilmiyorum diğer bir kolumuz da izbishta diye bir köyden selanik yakınlarında olduğunu ibliyorum
izbishtanın bugünkü ismini bulmuştum bi yerden ..

GunO dedi ki...

Bizim buradaki köy isimlerinden değil sanırım selanik tarafında bu köyle ama ilk defa duyuyorum. İnşallah bi gün gelirsin köklerine hemşire=)