Asker

Ben görmeyeli, İskeçe güzel kız akınına uğramış gibi. Her yaz, göçmen güzellerin akınına uğrayan mütavazi şehrimiz bahara erkenden girmiş gibi. Bugün tatil, etkinlikte alışveriş olunca tüm şehir cıvıl cıvıl, çıtı pıtı olmuş. Ya bu güzeller sadece cumartesi çıkıyor, ya da ben diğer günler körüm.

Başka şehirlerde görev yaparken kadınların ilgisi ile oldukça şımarmış olan ben, kendi şehrimde gözle görülür bir alakasızlığa kurban oluyorum. Sanırım burası beni çoktan keşfetmiş tozlu bir rafa yerleştirmiş. Belki de üzerime sinen asker kokusu kadınlarımıza itici geliyordur. Bi de kardeşimle çıkmanın azizliğine uğruyorum. Sevgili aile Don Juan'ımızla ne zaman çıksam tanıştığım kızlar kardeşimin etrafında pervane oluyor. Gerçi bugün tanıştığım 4 kızdan biri sanırım nezaketen "Siz ikizmisiniz?" diye sordu ama yine de parsayı kardeşim topladı. Kıskanmıyorum keratayı ancak bazen "Bende benzer genlere sahibim!!!" demek geliyor içimden.

Sevgili kardeşim bugün sevgililerine 14 şubat hediyeleri alma derdinde bense 14 şubatın anlam ve önemini o söyleyince hatırladım. Bi de konuşmayı unutmuş gibiyim Benimle konuşmak isteyen kızlara kısa ve net cümleler kuruyorum ve onlar bir soru sormadan konuşmak gelmiyor içimden. Belki ilgimi yeterince çekemediklerinden. Gerçi ilgimi çeken bir kız da yok gibi bu şehirde. Bir garson kız var o da yeşil gözlerinden prim yaptı bugün. Bi de kıçının üzerinde ki dövmesi garip hezeyanlar uyandırdı. Ancak asker adamım sonuçta, bir çift göz için hergün kahve içecek finansmanımız yok. Facebook un Allah belasını versin uyuz oluyorum bu siteye ancak evde olduğum sürece de hep giriyorum işte asıl bu sitede konuşma özürlü olduğumun farkına vardım yine de hala deniyorum.

Yalnızlık o kadar ağır gelmiyor nicedir. Ancak bir sevgiliye, en azından fikrine ihtiyacım var.
Hele bir şu asker kokusu çıksın üzerimden de bakalım.