Yazık

Kendini tamamen kaybetmiş veya ' ben onu tamamen kaybetmişim'. Bilemiyorum..
İhanetinin, bedeli; onda, tüm sevdiklerimi, kalbime zincirlemekti..
İşte o 'tüm sevdiklerim' artık bana zimmetli...
Ve O, tüm yoksunlukları ile ' tatsız-tuzsuz bir yemek' gibi...
'Dolapta bulupta bozulmasın die tüm sebzeleri bi kazanda kaynatılan çorba' gibi...
Ben, bu kadında, bunca güzelliği nasıl buldum ki??
Belkide sadece üzerine ii oturmuş bir elbiseydi onda tüm sevdiklerim..
Kendi diktiğim üzerine bide hayran kalasıca beğendiğim bir elbise..

Hergün ama istisnasız hergün aklıma takılıyor ismi..
Hiç hak etmediği halde nerden geliyor bu sevgi??
Başka işlerle meşgul iken bile saatlerce zihnimde onunla sevişiyorum..
Beş para etmez bir varlığık nasıl böylesine güzel hayallere 'Özne' olur??
Şimdi 2 tık ötemdeki gece kondudan bozma sarayında izledim onu..
Daha da nefret ettim kendimden.. Böyle bir ismi hala anabiliyor olmaktan..
Yazıklar olsun bana..
Elbiseye o kadar hayran kalmışım ki;
içinde ki boşluğu, hiç fark edememişim..